(Wszedł z Delian na boisko) No więc... (Wytlumaczył jej wszystko o lataniu od A do Z) Spróbój wzbić się w powietrze, tylko narazie nigdzie nie leć (Usmiechnął się)

Doskonale! (Usiadł na swojej miotle i odleciał kawałek) Teraz przyleć do mnie, tylko powoli i panuj nad miotłą)

Pięknie, teraz leć za mną (powiedział i zaczął lecieć nie za szybko, jednak do wolnego lotu nie można było tego zaliczyć)

Doskonale! Masz talent! Teraz tylko ćwicz, ćwicz i ćwicz z coraz szybszym lotem. (Uśmiechnął się do Delian)

(Opadł na ziemię. Uważnie przyglądał się latającej Delian)

Podaba Ci się latanie? (Zagadał do dziewczyny)

Pół godziny zawsze się znajdzie (Puścił do niej oczko)

O czym? Może Ci pomóc?

Możemy iśc (Złapal miotłę)

<weszła na boisko. uśmiechnęła sie od ucha do ucha. wsiadła na swoją miotłe i odbiła sioe od ziemi. była w powietrzu. śmigała jak szalona wydzierając sie przy tym. już prawie zapomniała jak to jest latać na miotle. jakie to jest uczucie kiedy wszystkie problemy zostają na dole. latała tak w tą i z powrotem robiąc duży hałas>
<latając tak czuła sie jak na prawidziwym meczu. spojrzała na trybuny. zobaczyła znajomego chłopaka. od razu skierowała swoją miotłe ku ziemi. gdy wylądowała zeszła z niej i poszła na trybuny>

Ostatnio edytowany przez Catie (2007-08-29 15:53:23)

(Zobaczyl Delian. Pomachał do niej)

<niepewnie weszła na boisko i rozejrzała się w około. Właściwie to nie umiała latać na miotle, a tymbardziej grać w Quidditcha.> Trzeba spróbować. <mruknęła do siebie i wsiadła na miotłę. Ta uniosła się lekko, czekając na dalsze ruchy Pantery. Po chwili dziewczyna szybowała w powietrzu, lecz nadal tuż nad ziemią.> No... jakoś mi idzie. <pomyślała i nieco przyspieszyła>.