Czas się zabrać za ćwiczenia. Ćwiczysz ze mną?<chłopak zwrócił się do Vei>

Jeśli ja potrafię, to Ty tym bardziej. <najwidoczniej chłopak zapomniał o swoim dzisiejszym niepowodzeniu> Podejdz<zachęcił dziewczynę uśmiechając się>

Eee krzywdę, nigdy w życiu. Ten wazon i stary już był, pewnie niedługo sam by sie rozleciał. A teraz zaczynamy.<uśmiechnął się chłopak> Potrafisz już jakieś zaklęcia?

Ja bym zaczął od tych podstawowych. Takich służących do otwierania zamków na przykład. <dziewczyna kiwnęła potwierdzająco głową>
To potrzebujemy paru zamkniętych kłódek< w tej samej chwili na podłogę runęło ze dwadzieścia zamków i kłódek> Teraz patrz uważnie na mnie, wymachujemy rękoma o tak i  na końcu wykrzykujemy:" Alochomora" <biały snop światła poleciał prosto w dziurkę zamka i coś trzasło> Teraz Twoja kolej. Nie denerwuj się na pewno sie uda. <dziewczyna ustawiła się na wprost stosu kłódek i zamków, uniosła ręce i zaczęła naśladować ruchy chłopaka. Na koniec wykrzyknęła:" Alochomora!!!" i z różdżki wyleciał snop światła, niestety ten nie trafił w dziurkę od klucza lecz obok> Schyl sie!!<wykrzyknął chłopak, snop przeleciał tuż nad ich głowami> Chyba zapomniałem powiedzieć, że trzeba celować w dziurkę od klucza!<krzyknął chłopak kiedy snop odbił sie od ściany i pomknął w ich kierunku. Niestety Vea nie zdążyła odskoczyć, dostała prost w brzuch, upadła bez znaku życia> Vea!!! NIE!!<chłopak podbiegł do niej, od razu się pochylił, aby sprawdzić oddech niestety nic nie poczuł, anie nie zaobserwował ruchów klatki piersiowej> Gdzie ja mam rzeczy potrzebne do pierwszej pomocy... O rękawiczki są...<założył je od razu> Nie mam maseczki... Trudno... <chłopak zaczął resuscytację , trzydzieści uciśnięć na mostek, odchylenie głowy i dwa oddechy życia, trzydzieści uciśnięć na mostek, odchylenie głowy i dwa oddechy życia, trzydzieści uciśnięć na mostek, odchylenie głowy i dwa oddechy życia, ... przy czwartej serii zdawało się chłopakowi, że Vea poruszyła palcami u ręki, sprawdził oddech> Jest udało się <ustawił ją do pozycji bezpiecznej i jeszcze raz sprawdził oddech, oddech był coraz bardziej wyczuwalny. Chłopak usiadł koło dziewczyny i głaskał ją po czole i cały czas powtarzał> Wszystko będzie dobrze, zaraz się ockniesz i będzie wszystko dobrze. <Serce biło mu jak oszalałe, ciężko było stwierdzić kto wyglądał gorzej Vea czy on>

<chłopak się przebudził, spojrzał na dziewczynę> Vea... wstałaś już... nic Cię nie boli? Dobrze się czujesz? <chłopak zbladł trochę>

Eee... wiesz... chyba jednak nie jestem.... aż tak dobrym nauczycielem, jak myślałem.<chłopak zaczął drapać sie po głowie> Ten tego... nastąpiły pewne... komplikacje w wyniku, których straciłaś przytomność.<chłopak wpatrywał się w swoje kolana na których położył dłonie, dopiero teraz spostrzegł, że zapomniał zdjąć rękawiczki>

Nie wolno Ci wstawać, przynajmniej narazie.<chłopak wyobraził sobie wygodną poduszkę z aksamitu, i podłożył ją pod głowę dziewczyny> Bardzo boli?

<chłopak ściągnął rękawiczki i intensywnie wpatrywał się w podłogę> No... to znaczy... tak.

Ale już Ci lepiej, prawda? To jest najważniejsze, abyś szybko doszła do siebie. Bo wiesz... bym sobie tego nie wybaczył... jakby... Tobie coś się... stało. <w końcu wykrztusił to z siebie>

Jeśli czujesz, że możesz wstać.<chłopak pomógł dziewczynie wstać z podłogi> Mam pomysł. <uśmiechnął się do Vei i wziął ja na ręce>

Eee... wcale nie jesteś ciężka<więc chodźmy i skierował się do wyjścia>

<Wsparta na Tonny'm weszła do PŻ. Pokój wyglądał jak duży salon i tylko obok dużej kanapy stał stolik z lekami, a w rogu były drzwi do łazienki. Nałożyla zaklęcia ochronne na wejście. Potrzebowała czasu, kiedy nikt im nie będzie przeszkadzał>